Άρθρα σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά 

Περίληψη

Οι ισχυρές αρνητικές συνέπειες που προκάλεσε το ξέσπασμα της πανδημίας COVID-19 δημιούργησαν την ανάγκη για επιστημονική διερεύνηση των αλλαγών που συνέβησαν στην οργανωτική κουλτούρα του κλάδου της φιλοξενίας. Η παρούσα ερευνητική εργασία, χρησιμοποιώντας τη μέθοδο των Δελφών, εξυπηρέτησε τρεις σκοπούς. Αρχικά αξιολόγησε τις αλλαγές που έχει επιφέρει η πανδημία COVID-19 σε επιλεγμένα  στοιχεία (προϊόν, εξωτερικές σχέσεις και στρατηγική επιχειρηματικότητας) που διαμορφώνουν την οργανωσιακή κουλτούρα ενός ξενοδοχείου και καθορίζουν τον τρόπο με τον οποίο αλληλεπιδρά με άλλα ενδιαφερόμενα μέρη σε διοργανωτικό επίπεδο. Δεύτερον, συνδέει αυτές τις αλλαγές με τις τρεις κατευθύνσεις αλλαγής: τυπική/επαναστατική, άτυπη/εξελικτική και υβριδική. Τρίτον, προτείνει συγκεκριμένες πολιτικές που βοηθούν τους διευθυντές ξενοδοχείων να αντιμετωπίσουν καλύτερα τις προκλήσεις που θέτει η εποχή του COVID-19 για την οργανωσιακή κουλτούρα του ξενοδοχείου τους. Ο αντίκτυπος της πανδημίας στα προαναφερόμενα στοιχεία της οργανωσιακής κουλτούρας ενός ξενοδοχείου είναι εκτεταμένος και για την αντιμετώπισή τους (μείωση των αρνητικών και ενίσχυση των θετικών επιπτώσεων), τα ξενοδοχεία πρέπει να εφαρμόσουν πολιτικές ευθυγραμμισμένες με τις τρεις κατευθύνσεις αλλαγής. Αυτή η έρευνα είναι επιστημονικά πρωτότυπη, καθώς γεφυρώνει ένα κενό γνώσης και έχει πρακτική αξία, βοηθώντας τα στελέχη ξενοδοχείων να αποκτήσουν βαθύτερη γνώση στρατηγικών και τακτικών που θα τους βοηθήσουν να αντιμετωπίσουν τις αρνητικές επιπτώσεις της πανδημίας COVID-19 σε συγκεκριμένους τομείς της οργανωσιακής κουλτούρας των ξενοδοχείων τους.

Διαβάστε το άρθρο εδώ: https://www.doi.org/10.5038/2640-6489.8.1.1189 

Περίληψη

Η εκπαίδευση του ανθρώπινου δυναμικού στις ξενοδοχειακές επιχειρήσεις είναι πολύ σημαντική, αφού συσχετίζεται άμεσα με τη δημιουργία ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος μέσω της βελτίωσης της απόδοσής του. Κύριος ερευνητικός στόχος της παρούσας εργασίας είναι η διερεύνηση της αποτελεσματικότητας συγκεκριμένων εκπαιδευτικών μεθόδων σε σχέση με τη βελτίωση της απόδοσης του ανθρώπινου δυναμικού σε ξενοδοχειακές επιχειρήσεις σε συγκεκριμένους τομείς. Για την επίτευξη αυτού του στόχου, διεξήχθη έρευνα που συγκέντρωσε ποσοτικά δεδομένα από τις 17/3/2022 έως τις 17/5/2022 μέσω ερωτηματολογίου στην Ελλάδα από ένα δείγμα ευκολίας 135 ξενοδοχοϋπαλλήλων. Για τη στατιστική ανάλυση των δεδομένων που συλλέχθηκαν χρησιμοποιήθηκε Διερευνητική και Επιβεβαιωτική Παραγοντική Ανάλυση. Η Διερευνητική Παραγοντική Ανάλυση ακολούθησε τη μέθοδο των κύριων συνιστώσων για την εξαγωγή των παραγόντων χρησιμοποιώντας την περιστροφή varimax. Ενώ για την Επιβεβαιωτική Παραγοντική Ανάλυση εφαρμόστηκε η μέθοδος Μοντελοποίησης Δομικών Εξισώσεων που βασίστηκε στη μέθοδο εκτίμησης της μέγιστης πιθανότητας.

Διαπιστώθηκε ότι η βελτίωση της απόδοσης των εργαζομένων ενός ξενοδοχείου στον τομέα: α) εξυπηρέτησης πελατών συσχετίζεται πρωτίστως με την εκπαιδευτική μέθοδο Case Study και δευτερευόντως με τη μέθοδο εκπαίδευσης των Business Games, β) της αποδοχής της νέας τεχνολογίας και καινοτομίας συσχετίζεται εξίσου με το Case Study και τις μεθόδους εκπαίδευσης Mentoring γ) ο επαγγελματισμός και η αποδοχή της ανάγκης απόκτησης νέων γνώσεων συνδέεται κυρίως με τις μεθόδους εκπαίδευσης Case Study και Business Games και δ) η αποδοχή της αλλαγής και η ανάγκη προσαρμογής στο συνεχώς μεταβαλλόμενο επιχειρηματικό περιβάλλον συσχετίζεται πρωτίστως με την εκπαιδευτική μέθοδο καθοδήγησης. Η μέθοδος της πρακτικής άσκησης βρέθηκε να συσχετίζεται σε μικρό βαθμό με τη βελτίωση της απόδοσης του ανθρώπινου δυναμικού στις ξενοδοχειακές επιχειρήσεις σε όλους τους παραπάνω τομείς.

Τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης έχουν στοιχεία πρωτοτυπίας και επιστημονικής και πρακτικής συμβολής. Αφενός γιατί οδήγησαν στη δημιουργία και επικύρωση τεσσάρων νέων κλιμάκων τύπου Likert που μπορούν να χρησιμοποιηθούν από άλλους ερευνητές στο μέλλον και αφετέρου γιατί δημιούργησαν εξειδικευμένα μείγματα μεθόδων εκπαίδευσης που μπορούν να εφαρμόσουν οι διευθυντές ξενοδοχείων. για τη βελτίωση της απόδοσης των εργαζομένων σε συγκεκριμένους τομείς ενδιαφέροντος, αποφεύγοντας την περιττή σπατάλη πόρων.

Διαβάστε το άρθρο εδώ: https://doi.org/10.56868/jadhur.v2i1.102

Περίληψη

Ο σοβαρός αρνητικός αντίκτυπος της πανδημίας Covid-19 ανάγκασε τα ξενοδοχεία να προσαρμόσουν τις διαδικασίες τους, σύμφωνα με τις αρχές της «Θεωρίας των πόρων/Resource-Based Theory». Η «Θεωρία των πόρων» υποστηρίζει ότι ο οργανωτικός σχεδιασμός μιας επιχείρησης διευκολύνει τη μετατροπή των πόρων σε «οργανωτικές ικανότητες» που μπορούν να οδηγήσουν σε ανταγωνιστικό πλεονέκτημα. Ο οργανωτικός σχεδιασμός μιας επιχείρησης καθορίζεται από: Οργανωτική Δομή και Οργανωτικό Συντονισμό.

Αυτή η έρευνα στοχεύει να χρησιμοποιήσει τη μέθοδο των Δελφων υπό το πρίσμα της θεωρίας των πόρων: α) να αξιολογήσει τον αντίκτυπο της πανδημίας Covid-19 στην οργανωσιακή δομή και τον οργανωσιακό συντονισμό των ξενοδοχείων και β) να προτείνει πολιτικές στρατηγικού επιπέδου που θα διευκολύνουν την ανάπτυξη «οργανωτικών ικανοτήτων» που θα βοηθήσουν τους διευθυντές ξενοδοχείων να ξεπεράσουν τον αντίκτυπο της πανδημίας.

Έχει διαπιστωθεί ότι η Οργανωσιακή Δομή των ξενοδοχείων έχει γίνει τυποποιημένη, προτυποποιημένη και εξειδικευμένη. Αυτό οδήγησε σε έναν Οργανωσιακό Συντονισμό που χαρακτηρίζεται από γραφειοκρατία, αυστηρούς κανόνες, διαδικασίες και επίσημες σχέσεις μεταξύ των εργαζομένων. Για να ξεπεραστεί ο αντίκτυπος της πανδημίας, οι διευθυντές ξενοδοχείων θα πρέπει να επικεντρωθούν στο ανθρώπινο δυναμικό το οποίο μέσω της εκπαίδευσης και των κατάλληλων κινήτρων πρέπει να ενδυναμωθεί και στις διαδικασίες του ξενοδοχείου που πρέπει να τυποποιηθούν και να απλοποιηθούν προς όφελος των επισκεπτών.

Σε επιστημονικό επίπεδο, αυτή η έρευνα καλύπτει ένα κενό γνώσης, ενώ σε πρακτικό επίπεδο, τα ευρήματα αυτής της έρευνας θα βοηθήσουν τους διευθυντές ξενοδοχείων να λάβουν στρατηγικές αποφάσεις που θα αντιμετωπίσουν τις επιπτώσεις της πανδημίας.

Διαβάστε το άρθρο εδώ: https://iacudit.org/journal/volumes/v9/v9_10-19.pdf 

Περίληψη

Σκοπός- Αυτή η μελέτη έχει σαν στόχο τον προσδιορισμό του βαθμού κατά τον οποίο διαφορετικά στοιχεία κινήτρων μπορούν να υποστηρίξουν ισχυρούς δεσμούς και καλή συνεργασία μεταξύ των εργαζομένων πρώτης γραμμής και της ηγεσίας των ξενοδοχείων σε περιόδους κρίσης και αναστολής εργασίας.

Σχεδιασμός- Διερευνήθηκαν οι απόψεις δείγματος αποτελούμενου από εργαζόμενους σε ξενοδοχεία 4 και 5 αστέρων που βρίσκονται στο νομό Ηρακλείου κατά τον Μάιο του 2020, όταν η λειτουργία των ξενοδοχείων παρέμενε σε αναστολή.

Μεθοδολογία- Συλλέχθηκαν διακόσια ένα συμπληρωμένα ερωτηματολόγια που αποτελούνταν από 31 κλίμακες τύπου Likert έξι σημείων, τα δεδομένα των οποίων αναλύθηκαν με τη χρήση της διερευνητικής και επιβεβαιωτικής παραγοντικής ανάλυσης.

Προσέγγιση- Η Διερευνητική Παραγοντική Ανάλυση (EFA) ακολούθησε τη μέθοδο των κύριων συνιστωσών για την εξαγωγή των παραγόντων (principal component method) με βάση μια περιστροφή varimax, ενώ η Επιβεβαιωτική Παραγοντική Ανάλυση (CFA) υιοθέτησε τη μέθοδο της Μοντελοποίησης Δομικών Εξισώσεων, που βασίστηκε στη μέθοδο εκτίμησης μέγιστης πιθανότητας (Structural Equation Modelling).

Αποτελέσματα- Σε περιόδους κρίσης, οι εργαζόμενοι πρώτης γραμμής των ξενοδοχείων θεωρούν ότι η δημιουργία ισχυρών δεσμών και καλού πνεύματος συνεργασίας και επικοινωνίας μεταξύ αυτών και της ηγεσίας των ξενοδοχείων βασίζεται έντονα στην εκμετάλλευση των δεξιοτήτων τους και στις αναπτυξιακές ευκαιρίες που προσφέρονται. .

Πρωτοτυπία της έρευνας- Η έρευνα εντόπισε παράγοντες κινήτρων που μπορούν να υποστηρίξουν τη δημιουργία ισχυρών δεσμών και καλό πνεύμα συνεργασίας και επικοινωνίας μεταξύ των εργαζομένων πρώτης γραμμής και της ηγεσίας των ξενοδοχείων σε περιόδους κρίσης. Σε πρακτικό επίπεδο, τα ευρήματα μπορούν να βοηθήσουν τους ηγέτες ξενοδοχείων να αποκτήσουν στρατηγικό πλεονέκτημα και εμπειρία για το μέλλον σε περίπτωση που χρειαστεί να αντιμετωπίσουν παρόμοιες καταστάσεις.

Διαβάστε το άρθρο εδώ: https://doi.org/10.20867/thm.28.2.1 

Περίληψη

Αυτό το άρθρο έχει ως στόχο να διερευνήσει τον αντίκτυπο των συστημάτων αμοιβών στην ενίσχυση: των θετικών σχέσεων και της επικοινωνίας μεταξύ των εργαζομένων, τη δημιουργία ενός φιλικού προς την αλλαγή οργανωτικού κλίματος και των εμπόδιων για αλλαγή, στο πλαίσιο μιας διαδικασίας αλλαγής της οργανωσιακής κουλτούρας ενός ξενοδοχείου. Τα ποσοτικά δεδομένα συλλέχθηκαν από ένα αναλογικά στρωματοποιημένο, αντιπροσωπευτικό δείγμα 207 ανώτερων στελεχών ελληνικών ξενοδοχείων πέντε αστέρων και αναλύθηκαν με τη μέθοδο των κύριων συνιστωσών (principal component method of extraction) και Μοντελοποίηση Δομικών Εξισώσεων (Structural Equation Modelling). Αυτό οδήγησε στη δημιουργία και επικύρωση τριών πρωτότυπων μοντέλων λανθανουσών μεταβλητών δεύτερης τάξης (second-order latent variable models), τα οποία αναδεικνύουν και απεικονίζουν τον αντίκτυπο μεμονωμένων μεταβλητών και την αξία που αυτές έχουν για ένα σύστημα αμοιβών που μπορεί να δημιουργήσει ένα Οργανωσιακό κλίμα υπέρ ή κατά της αλλαγής της οργανωσιακής κουλτούρας σε ξενοδοχεία. Η πρωτοτυπία του άρθρου εντοπίζεται τόσο σε επιστημονικό όσο και σε πρακτικό επίπεδο. Σε επιστημονικό επίπεδο, τα ευρήματα του άρθρου καταφέρνουν να καλύψουν ένα κενό γνώσης μέσα από την επιστημονικά πρωτότυπη μοντελοποίηση της επίδρασης ενός συστήματος αμοιβών στο οργανωσιακό κλίμα ενός ξενοδοχείου σε περιόδους αλλαγής τη οργανωσιακής κουλτούρας. Σε πρακτικό επίπεδο, τα ευρήματα του άρθρου δίνουν την δυνατότητα σε στελέχη ξενοδοχείων να επικεντρωθούν σε συγκεκριμένες μεταβλητές ενός συστήματος αμοιβών που μπορεί να ενισχύσουν ή και να αποτρέψουν μια πρωτοβουλία αλλαγής της οργανωσιακής κουλτούρας.

Διαβάστε το άρθρο εδώ: https://doi.org/10.3727/154427220X16064144339174  

Περίληψη

Ο σκοπός αυτής του χειρόγραφου είναι να δημιουργήσει πρωτότυπα μοντέλα ικανά να μετρήσουν και να απεικονίσουν τον αντίκτυπο των συστημάτων αμοιβής σε συγκεκριμένα στοιχεία που υποστηρίζουν μια διαδικασία αλλαγής της οργανωσιακής κουλτούρας (οργανωτικά συστήματα, εσωτερικοί μηχανισμοί και δομές, υποστηρικτικός ρόλος διοίκησης και Οργανωσιακή δέσμευση σε συγκεκριμένους στόχους) στον κλάδο της φιλοξενίας. Η βιβλιογραφική ανασκόπηση οδήγησε στη δημιουργία ενός πρωτοτύπου ερωτηματολογίου, το οποίο χρησιμοποιήθηκε για τη συλλογή δεδομένων από ένα τυχαίο και αναλογικά στρωματοποιημένο, αντιπροσωπευτικό δείγμα 207 γενικών διευθυντών ή διευθυντών ανθρώπινου δυναμικού ελληνικών πολυτελών ξενοδοχείων. Για την ανάλυση των δεδομένων που συλλέχθηκαν, χρησιμοποιήθηκε διερευνητική και επιβεβαιωτική παραγοντική ανάλυση. Τα παραπάνω οδήγησαν στη δημιουργία και επικύρωση ενός μοντέλου λανθάνουσας μεταβλητής δεύτερης τάξης (second-order latent variable model), καθώς και δύο λανθάνουσες κατασκευές (latent constructs), που επέτρεψαν την επιστημονικά καινοτόμο μοντελοποίηση της επίδρασης των συστημάτων αμοιβής σε διάφορα στοιχεία που υποστηρίζουν την αλλαγή στις διαδικασίες αλλαγής της Οργανωσιακής κουλτούρας ενός ξενοδοχείου.

Διαβάστε το άρθρο εδώ: https://tourismosjournal.aegean.gr/article/download/567/513

Περίληψη

Το παρόν άρθρο έχει διπλό σκοπό - στόχο, αφενός να μοντελοποιήσει την έννοια του ανθρώπινου κινήτρου στο πλαίσιο ενός οργανισμού και αφετέρου, βάσει αυτής της μοντελοποίησης, να εξάγει με κωδικοποιημένο τρόπο τους βασικούς παράγοντες κινήτρου καθώς και τις μεταβλητές που τους περιγράφουν - καθορίζουν. Για την επίτευξη του προαναφερόμενου διπλού στόχου πραγματοποιήθηκε εκτεταμένη ανασκόπηση της διεθνούς επιστημονικής βιβλιογραφίας με χρήση της μεθοδολογίας της ανάλυσης περιεχομένου (content analysis). Μέσω αυτής της μεθοδολογίας κατέστη δυνατή η συγκρότηση ενός νέου ενοποιημένου μοντέλου του ανθρώπινου κινήτρου σε οργανισμούς, επιτρέποντας τη διαμόρφωση και την καινοτόμο κωδικοποίηση δυο κύριων παραγόντων: του ρυθμιστικού παράγοντα και του παράγοντα κίνητρο. Ο ρυθμιστικός παράγοντας έχει την ιδιότητα να ρυθμίζει - επηρεάζει τον παράγοντα κίνητρο ο οποίος με την σειρά του επηρεάζει και κατευθύνει τη συμπεριφορά και τις πράξεις των εργαζομένων στο πλαίσιο ενός οργανισμού. Ο ρυθμιστικός παράγοντας εξαρτάται από το συστατικό παράγοντα εργαζόμενος - άνθρωπος (Maehr and Mayer, 1997 και Wiley, 1997) και το συστατικό παράγοντα κοινωνικό σύνολο - οργανισμός (Miner, 1994 και Wiley, 1997), ενώ ο παράγοντας κίνητρο εξαρτάται από τον συστατικό παράγοντα ανάγκες (Islam and Ismail, 2008, Koole, 2009, Fisher, 2010 και Von Gilsa and Zapf, 2014) και το συστατικό παράγοντα αποτελέσματα πράξεων - συμπεριφορών (θετικά ή αρνητικά) (Amaratunga and Baldry, 2002, Robbins and Judge, 2010 και Abadi et al, 2011).

Διαβάστε το άρθρο εδώ: https://iacudit.org/journal/volumes/v4/v4_8-27.pdf 

Περίληψη

Μέσω της εφαρμογής της μεθοδολογίας ανάλυσης περιεχομένου (content analysis) και ιδιαίτερα των θεωριών των Handy (1976), Hofstede (1984), Cooke (1988), Goffee & Jones (1998), Deal & Kennedy (2000), Cameron & Quinn (2011), Yaakov & Shlomo Yedidia (2012), Yahyagil (2015) και Bavik (2016) αναφορικά με τους τύπους της οργανωσιακής κουλτούρας, οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η κουλτούρα ενός οργανισμού καθορίζεται από δεκαεφτά διαφορετικές ομάδες στοιχείων τα οποία συγκροτούν μια επταβάθμια κλίμακα κατάταξης. Αυτή η κλίμακα κατάταξης αντικατοπτρίζει το βαθμό στον οποίο κάθε ομάδα στοιχείων αξιολογείται ως σημαντική ή όχι στη διαμόρφωση – επηρεασμό της οργανωσιακής κουλτούρας από κάθε έναν από τους προαναφερόμενους συγγραφείς. Αναλυτικότερα, τα ομαδοποιημένα στοιχεία ενσωματώθηκαν στην επταβάθμια κλίμακα κατάταξης ανάλογα με τη συχνότητα αναφορά τους από τους συγγραφείς. Διαπιστώθηκε ότι οι ομάδες στοιχείων: αλλαγή και εξουσία, ιεραρχία και διοικητική δομή είναι οι πλέον σημαντικές στον καθορισμό της οργανωσιακής κουλτούρας, καθώς αναφέρονται από τους οκτώ, σε σύνολο εννέα, συγγραφείς. Αντίθετα, η ομάδα στοιχείων: όραμα και διατύπωση στόχων αξιολογείται ως η λιγότερο σημαντική καθώς αναφέρεται μόνον από δύο συγγραφείς.

Διαβάστε το άρθρο εδώ: https://jotr.eu/index.php/volume17/160-towards-an-innovative-classification-grouping-of-variables-that-compose-organizational-culture